Raar maar waar: al eeuwenlang eten mensen Aarde! Bij gebrek aan echt voedsel zoals de bewoners van Haiti die hun honger stillen met koekjes van gebakken modder maar ook bij minder hongerige en zelfs zwangere vrouwen staat modder op het menu. Het eten van aarde zou je stofwisseling stimuleren en je lichaam beschermen tegen infecties met bacteriën en virussen.
Gezond of een ziekte?
Volgens een schrift uit 1883 van G.A. Wilken aten wilde volken over de hele wereld – van Azië, Afrika, indianen in Amerika en zelfs Zuid-Europeanen ““ aarde. Door het eten ontstaat in de darmen een soort ‘moddermasker’, dat ziekteverwekkers en virussen aan zich bindt. De wetenschappelijke term voor het eten van aarde is geofagie. Maar de World Health Organization (WHO) noemt het een ziekte. Bekend is een acuut geval van geofagie bij de wanhopig verliefde Rebecca. Midden in de nacht rent ze de tuin in om handen vol in haar mond te proppen, inclusief wormen en slakkenhuizen, jak! In de psychiatrie wordt dit pica genoemd: een mentale stoornis waarbij de patiënt allerlei oneetbare dingen in de mond stopt.
Hapje aarde tegen ochtendmisselijkheid
Natuurvolken leven nog veel meer vanuit hun oerinstinct en weten wat de natuur te bieden heeft. In roodbruine aarde zit bijvoorbeeld veel ijzer en voor de mens onmisbare sporenelementen. Een zwangere vrouw heeft in de beginperiode behoefte aan extra mineralen. En ook die zitten in “ je raadt het al ” aarde! Javaanse vrouwen gaan er dan ook vanuit dat het goed is voor de baby en Afrikaanse vrouwen eten het tegen de ochtendmisselijkheid.
Aarde als medicijn
Wilken associeerde het eten van aarde met ‘onbeschaafde’ volken. En alhoewel je bij ons niet snel iemand een hap aarde zult zien nemen, wordt het wel in de natuurgeneeskunde voorgeschreven. Klei opgelost in water zou goed zijn tegen voedselvergiftiging en diarree. De bewoners van het Andesgebergte in Zuid-Amerika kennen al veel langer de absorberende en ontgiftende werking van aarde. Een aardappelgerecht wordt daar overgoten met klei-saus, zodat de aangelengde aarde de giftige stoffen die in aardappels kunnen zitten neutraliseert. Geen idee of ons zandgebak voortgekomen is uit koekjes van aarde, maar wie weet is het een idee om ze weer eens écht uit zand te laten bestaan? Wie durft?
Een heel interessant boek is ‘Eten op Aarde’ van Linda Roodenburg. Over eettradities en
ingrediënten uit de hele wereld. Over de geschiedenis van eetculturen, voedseltaboes en oude en nieuwe inzichten over eten en gezondheid.
Kijk voor meer informatie op haar website. Wil je het boek graag hebben? Je kunt ‘m hier kopen.
Beeld: Flickr
Geef een reactie