Naar aanleiding van een documentaire over ‘leven in het nu’ had mindfulness trainer en gastblogger Kim een dilemma. Want wat is nou nu? Lees haar blog.
Kims vorige blog gemist? Mindfulkidstrainer Kim is heus niet alleen maar happy
- Tekst gaat door onder de foto
Kim: Onlangs zapte ik op tv langs een documentaire. Een Nederlandse man bezocht een Afrikaans dorp en had een gesprek met het dorpshoofd. Net als alle andere mannen in het dorp, had ook deze man 14 kinderen. In hun dorp was de norm zoveel mogelijk kinderen te krijgen. Volgens hun voorouders geeft dit zekerheid voor de toekomst en heeft God het zo gewild. Dit draagt elke generatie weer over.
Leven in het nu is denken aan vandaag
De interviewer vroeg of de man zich geen zorgen maakte om de toekomst van deze kinderen. Er was geen geld voor ontwikkeling en educatie, dus wat voor toekomst hebben deze kinderen? Naast zijn 14 kinderen en inmiddels 13 kleinkinderen had het dorpshoofd namelijk ook 13 kinderen begraven. Maar zorgen om de toekomst maakte de man zich niet: Jullie westerlingen denken alleen maar aan de toekomst en de economie. Wij vertrouwen in God, hij zorgt voor ons, wij leven alleen nu, wij denken alleen aan vandaag. Lekker mindful zei mijn man gekscherend…
Het zette mij aan het denken, want dit is wat mindfulness soms zo ingewikkeld maakt: leven in het nu. Betekent dit dan dat je niet meer over de toekomst hoeft na te denken? Of dat je niet meer hoeft na te denken over hoe iets in het verleden is gegaan?
De balans opmaken
Met de feestdagen voor de deur, uitkijkend naar het nieuwe jaar, maken veel mensen de balans op: wat was 2018 voor jaar, wat wil ik anders in 2019. Wat wil ik méér in het nieuwe jaar of moeten we juist minderen met iets. Er worden goede voornemens gemaakt, misschien wel tegen beter weten in. Ook bij mij thuis kijken we uit naar volgend jaar. In het voorjaar krijgen wij de sleutel van ons nieuwe huis, met een grote tuin. Eindelijk ruimte voor een eigen kasje, een rustigere straat, een bootje achter het huis voor de kinderen en een andere school, een mooie woonkeuken, misschien een hondje, nog verder in de toekomst hopelijk een praktijk aan huis…
Onrust vanwege het verleden
De weken waarin we deze dingen allemaal moesten regelen, bracht veel onrust: afspraken met notarissen, makelaars, banken, kopers, verkopers… Ik kan hier helemaal niet tegen en het geeft mij een onbehaaglijk gevoel in m’n buik. Misselijkmakend zelfs. Dit heeft te maken met herinneringen. Ooit kochten we ons huidige huis in een tijd waarin de huizen niet met bosjes tegelijk weggingen. Twee jaar lang hadden wij een dubbele hypotheek. Twee jaar lang vermeden we verjaardagen omdat we geen geld hadden voor cadeautjes, of geen geld voor de benzine om naar de verjaardagen te gaan. In de weekenden was er geen geld voor een chipje of een nootje. Toch maakte juist het denken aan de toekomst, het vooruitzicht van mooie dingen, deze weken met ook mindere momenten de moeite waard. Weten waarvoor je iets doet en waarvoor je soms dingen moet doen ook als ze niet aangenaam zijn.
Een toekomstbewuste keus in het nu
Dankzij deze ervaring kon ik er nu anders mee omgaan. Door af en toe bewust stil te staan bij mijn onrustige gevoel, dus in het NU te zijn, lukte het om de balans te vinden en de nare herinneringen af te wegen tegen onze mooie toekomst. Zo maak je uiteindelijk een bewuste keus, gemaakt omdat je over je toekomst nadenkt. Eigenlijk is het dus de balans tussen NU leven en NU denken aan de toekomst. Die keuze maakt je op basis van herinneringen en om dromen in de toekomst uit te laten komen. Sta je stil op het moment dat je de keuze maakt bij wat je voelt, dàn ben je mindful bezig.
Dierbaar familielid: vroeger en later is nu
Tot slot wil ik jullie een prachtig gedicht meegeven van iemand die mij heel dierbaar is. Die helaas al voor het 5e jaar niet meer bij ons is als we kerst vieren met de hele familie, maar die er voor mij altijd bij is, omdat juist hij me leerde dat vroeger en later nu is…..
HET UITDIJENDE NU
door Job Groenewegen
Misschien zie ik het bestaan wel als een bouwwerk.
Niet dat ik zoveel van bouwen houd of een harde werker ben.
Maar meer dat alles wat je meemaakt werkelijk bij en om je blijft.
Niet als een herinnering – je kunt het rustig vergeten – maar als een plek waar je elk moment naar toe kan lopen.
Een architectonisch hoogstandje is het niet, meer een ongecontroleerde groei van aanbouwsels rond wat een droomhuis zal blijven.
Ik ben daar graag.
Ik kan naar de plekken lopen en de afstand tot de herinnering vergeten.
En dan komt de rijkdom.
Alles gebeurt nu.
Nu zit ik op facebook.
Nu is het woensdagavond.
Nu heb ik afgelopen weekend heerlijk muziek gemaakt.
Nu is het een lange winter.
Nu is het de tijd van de crisis.
Dus nu is net zo makkelijk de tijd dat Grote Beer nog slaapt, dat ik verhuizingen film en dat ik school verlaat.
Dat mijn vader een bus koopt, mijn moeder meezingt met de arbeidsvitaminen en dat ik zelf uitroep ‘mijn mond bibbert zo’ als ik dat bad van zwemschool Schermer in moet.
Zo tastbaar.
En straks wordt alles beter. Straks ga ik doen wat ik nog zo graag wil doen.
Straks kom ik na, wat ik beloofd heb.
En daarna is het nu.
Mooi is dat. Allemaal nu. Geen paniek, geen angst, gewoon een seconde uit laten dijen tot een leven.
Het uitdijende nu.
Fuck de tijd zou ik zeggen.
***
En nu zitten we om 04.00 uur ’s nachts samen rond het kampvuur jij met je gitaar en ik in m’n trouwjurk luisterend naar jou.
Geniet NU als je tijdens de feestdagen herinneringen maakt voor de toekomst.
Kerstige Pretdagen en een Nieuw Geluksjaar toegewenst!
Kim
Tip: In januari geeft Kim een gratis workshop!
Voor wie: Alle ouders
Wanneer: Maandag 7 januari 2019
Hoe laat: 20.00 uur tot 21.30 uur
Waar: Werkstek Wognum, Oosteinderweg 24, Wognum
Opgeven: info@kimvandoorn.nl of info@leveninhetmoment.nl
Geef een reactie