Ik kreeg een prachtig kook/leesboek binnen, over kruiden. Waar onze oma’s vroeger veel met verse kruiden kookten – mijn oma deed steevast verse peterselie door het eten – zie je tegenwoordig dat dit steeds minder gebeurt. En dat is jammer, want daardoor krijg je ook minder voedingstoffen binnen. Daarom heb ik een kruidentuintje aangelegd. Zo gebruik ik eerder deze waardevolle plantjes, zeker met het boek De rijke wereld van kloosterkruiden binnen handbereik!
Ook interessant: DIY: gerecycled kruidentuintje aan je schutting
Dat kruiden heilzaam zijn, was al in de negende eeuw bekend. Benedictijnen spraken vol lof over hun kruidentuin en de geneeskrachtige werking van kruiden.
De aarde weigert niet om voor ons gezonde kruiden, natuurlijke vruchten en groenten voort te brengen, maar op de voorwaarde dat we niet gevangen zitten in lome luiheid en niet door één of andere zotte inbeelding denken dat tuinarbeid iets minderwaardigs is.
Kloosterkruiden
Waar kruiden in kloosters eeuwenlang werden geteeld om hun vermeende geneeskracht, lag het accent in de bijbel meer op de voedingswaarde en de mogelijkheid om hun zaden voor olie te gebruiken en als smaakversterker bij het bakken. Zo krijgen kruiden een dubbele waarde. De kruidenkennis van de monniken kwam van Arabische, Griekse en Latijnse geschriften. In de 16e en 17e eeuw werd de functie van de klooster kruidentuinen overgenomen door apothekers. Universiteiten legden eigen kruidentuinen aan en er kwamen gasthuizen en medische centra. De Zweedse arts en plantkundige Linnaeus besloot om elke plant een Latijnse naam te geven om zo tot een internationaal wetenschappelijk systeem te komen. Had een plant een geneeskrachtige werking, dan kreeg die de toevoeging officinalis.
Mensen die in hun leven heilzaam en helend voor anderen zijn geweest, worden gezien als heilig. Dus kreeg een kruid vaak een naam van zo’n heilige. Of het kruid bloeide bijvoorbeeld op de dag dat die heilige herdacht werd, zoals het Sint-Janskruid dat bloeit op 24 juni: het naamfeest van Johannes de Doper.
Bijzondere adresjes
In het boek vind je ook bijzondere adresjes. Kloosters hebben bijvoorbeeld steeds vaker een winkel waar je onder andere kruiden kunt kopen, zoals in de Sint-Adelbert abdij in Egmond. Daar worden eigengemaakte kruidenzouten, olie en azijn verkocht. In het Belgische Gent vind je een bijzondere tuin, dat deels is ingericht als zintuigentuin. Er zijn speciale plekjes aangelegd waarin één zintuig centraal staat. Zo kun je in de vogeltuin allerlei soorten blad en stengels aanraken. je ontdekt hoe verschillend de structuur en vorm zijn van verschillende planten. In de proeftuin staan vooral eetbare bloemen en bessen. In de geurtuin is een mediterrane sfeer gecreëerd met lavendel, tijm en rozemarijn. De kijktuin heeft een strakke vorm met kruiden die opvallende kleuren en vormen hebben, zoals tuinzuring en Chinese bieslook.
- Zelf een kruiden-kijktuin maken? Voor de kleur wit gebruik je daslook, duizendblad, kamille, en mierikswortel. Rood krijg je via bergamot, pimpernel en zuring. Voor Lila roze gebruik je bonenkruid, groot kaasjeskruid, marjolein en tijm. De kleur blauw geeft salie, rozemarijn en cichorei.
40 aardse recepten met kruiden
In het boek De rijke wereld van kloosterkruiden worden 40 kruiden beschreven en toegepast in aardse recepten, geschikt voor elk seizoen. Ik vind het mooi dat het boek de eeuwenlange kloostertraditie van koken met kruiden verbindt met eenvoudige, gezonde recepten. Daarbij krijg je meditatieve teksten, inspirerende verhalen vanuit de stilte van een kloostertuin en informatie over kruidentuinen in Nederland en Vlaanderen erbij cadeau. Aangekleed met mooie foto’s maakt het een aanwinst in je boekenkast.
Hier vind je 2 recepten uit het boek.
De rijke wereld van kloosterkruiden | Tini Brugge en Vanessa van Koppen | ISBN 9789043525558| €24,99 |
Wil je het boek graag aanschaffen? Dat kan hier.
Geef een reactie